O tak zdane
Biblia - raj w Biblii to Eden, podarowany przez stwórcę człowiekowi, jako kraina wiecznej szczęśliwości, dostatku i bezpieczeństwa. Jest to miejsce pobytu pierwszych ludzi - Adama i Ewy. Kraina ta jest żyzna, położona pomiędzy czterema rzekami (sytuuje się go na terenach dzisiejszej Mezopotamii). Człowiek nie musiał tam pracować, żywił się tym, co dawała mu natura. Rosło tam również drzewo życia i drzewo wiadomości dobrego i złego.
Mitologia - raj dla Greków to Arkadia, lesista kraina położona w środkowej części półwyspu Peloponez, to miejsce, w którym można wieść proste, szczęśliwe życie w bliskim kontakcie z przyrodą. Mieszkańcy tego górzystego kraju zajmowali się wypasem bydła, uprawą pszenicy i winnej latorośli. Krainę tę zaludniały również Parki, które poza tym, że przędły i tkały, również przecinały nić ludzkiego życia. Mit o Arkadii jest wyrazem tęsknoty człowieka za rzeczywistością szczęśliwą, wolną od konfliktów, zagrożeń, za światem zgodnym z porządkiem natury.
"Bukoliki" - Wergiliusz - epik rzymski, wzorując się na sielankach greckich Teokryta opisuje pasterzy - mieszkańców szczęśliwej Arkadii, w której "rozkwitający młodzieńcy" opowiadają o swych przygodach miłosnych i rywalizują w konkursach poetyckich.
"Boska Komedia" - Dante Alighieri w swoim poemacie, złożonym ze stu pieśni, opisuje w jednej z trzech części swoją wędrówkę po niebie. Jego przewodnikiem jest Beatrycze. Piękno raju polega na grze dźwięków i jasnych, świetlistych barw. Raj charakteryzuje połączenie światłości, miłości, dobra i radości. Dante rozmawiając ze spotkanymi osobami (m.in. św. Tomasz z Akwinu, król Salomon), dowiaduje się, że są one szczęśliwe. Celem jego wędrówki jest spojrzenie na boskie oblicze, co się mu udaje.
"Pieśń świętojańska o Sobótce" - Jan Kochanowski opisuje obrzęd nocy świętojańskiej, kreśli obraz arkadyjskiego życia na wsi, gdzie wszystko ma swój porządek. Przeciwstawia je życiu dworzanina i żeglarza. Podstawą szczęścia jest świadomość posiadania własnego miejsca na ziemi oraz jedność z naturą.
"Tren XIX" - Jan Kochanowski przedstawia raj jako niebo pełne rozkoszy. Jest miejscem, gdzie życie jest beztroskie, a na dodatek wieczne. Po pierwsze jest tutaj bezpiecznie, o nic nie trzeba się martwić. W trenie tym Kochanowski opowiada o swoim śnie, w którym widział swoją ukochaną Orszulkę na rękach jego matki. Dowiaduje się od niej, że jego córka jest bezpieczna i przeszła do lepszego życia. Niebo u Kochanowskiego jest dużo lepsze niż życie na Ziemi. Ludzie tam nie chorują ani nie pracują.
Mitologia - raj dla Greków to Arkadia, lesista kraina położona w środkowej części półwyspu Peloponez, to miejsce, w którym można wieść proste, szczęśliwe życie w bliskim kontakcie z przyrodą. Mieszkańcy tego górzystego kraju zajmowali się wypasem bydła, uprawą pszenicy i winnej latorośli. Krainę tę zaludniały również Parki, które poza tym, że przędły i tkały, również przecinały nić ludzkiego życia. Mit o Arkadii jest wyrazem tęsknoty człowieka za rzeczywistością szczęśliwą, wolną od konfliktów, zagrożeń, za światem zgodnym z porządkiem natury.
"Bukoliki" - Wergiliusz - epik rzymski, wzorując się na sielankach greckich Teokryta opisuje pasterzy - mieszkańców szczęśliwej Arkadii, w której "rozkwitający młodzieńcy" opowiadają o swych przygodach miłosnych i rywalizują w konkursach poetyckich.
"Boska Komedia" - Dante Alighieri w swoim poemacie, złożonym ze stu pieśni, opisuje w jednej z trzech części swoją wędrówkę po niebie. Jego przewodnikiem jest Beatrycze. Piękno raju polega na grze dźwięków i jasnych, świetlistych barw. Raj charakteryzuje połączenie światłości, miłości, dobra i radości. Dante rozmawiając ze spotkanymi osobami (m.in. św. Tomasz z Akwinu, król Salomon), dowiaduje się, że są one szczęśliwe. Celem jego wędrówki jest spojrzenie na boskie oblicze, co się mu udaje.
"Pieśń świętojańska o Sobótce" - Jan Kochanowski opisuje obrzęd nocy świętojańskiej, kreśli obraz arkadyjskiego życia na wsi, gdzie wszystko ma swój porządek. Przeciwstawia je życiu dworzanina i żeglarza. Podstawą szczęścia jest świadomość posiadania własnego miejsca na ziemi oraz jedność z naturą.
"Tren XIX" - Jan Kochanowski przedstawia raj jako niebo pełne rozkoszy. Jest miejscem, gdzie życie jest beztroskie, a na dodatek wieczne. Po pierwsze jest tutaj bezpiecznie, o nic nie trzeba się martwić. W trenie tym Kochanowski opowiada o swoim śnie, w którym widział swoją ukochaną Orszulkę na rękach jego matki. Dowiaduje się od niej, że jego córka jest bezpieczna i przeszła do lepszego życia. Niebo u Kochanowskiego jest dużo lepsze niż życie na Ziemi. Ludzie tam nie chorują ani nie pracują.